اگر قبول داشته باشیم که ساختار و بنیان زندگی امروز از اساس تغییر کرده است می‌توانیم مظاهر این تغییرات را بپذیریم، پدیده‌هایی چون دولت الکترونیک، اقتصاد الکترونیک، بانکداری الکترونیک، آموزش الکترونیک و ..... از جمله این موارد هستند.اما زندگی در یک شهر الکترونیک و جامعه اطلاعاتی نیازمند پیش‌فرض‌هایی از سوی شهروندان آن جامعه است. پیش‌نیازهایی که نیارمند زندگی در دولت الکترونیک و شهر الکترونیک است. شهروند امروز دیگر یک شهروند معمولی نیست. او یک شهروند الکترونیک است با تمام توانایی‌های لازم برای یک زندگی شبکه‌ای.

یک شهروند الکترونیکی در قیاس با یک شهروند سنتی از مزایای زیر برخوردار است:
1- شهروند الکترونیکی مهارت استفاده از کامپیوتر و اینترنت دارد و به همین جهت، با اعتماد به نفس بیشتری در عصر اطلاعات و ارتباطات به حیات خود ادامه می‌دهد.
2- شهروند الکترونیکی توانایی استفاده از فناوری‌های ارتباطی نوین، از قبیل پست الکترونیکی، گپ‌زنی و ... را دارا می‌باشد و در هر لحظه از شبانه‌روز می‌تواند با هر یک از دوستان یا آشنایان خود ارتباط برقرار کند.
3- شهروند الکترونیکی به روز زندگی می‌کند، زیرا قادر است آخرین اطلاعات، اخبار، کالاها و نرم‌افزارها را در چند دقیقه از طریق اینترنت جستجو کرده و به دست آورد.
4- شهروند الکترونیکی سفرهای مفرح‌تری انجام می‌دهد؛ زیرا کلیه مراحل سفر را از قبل، به کمک اینترنت برنامه‌ریزی کرده است.
5- استخدام شهروند الکترونیکی آسان‌تر است، چرا که از طریق اینترنت به راحتی از فرصت‌های شغلی موجود آگاه می‌شود.
6- شهروند الکترونیکی از گوهر گرانبهای وقت بهتر پاسداری می‌کند، چرا که بسیاری از کارها را بدون خروج از منزل یا محل کار و بدون مراجعه حضوری انجام می‌دهد. ضمن اینکه شهروند الکترونیکی با عبور و مرورهای زاید، باعث افزایش ترافیک و به تبع آن آلودگی هوا نمی‌شود.
7- شهروند الکترونیکی توانایی بیشتری در دفاع از حقوق شهروندی خود دارد.

 نوشته شده توسط حامد عزیزخانی در شنبه 87/7/6 و ساعت 6:31 صبح | نظرات دیگران()