1- حقوق شهروندان در شهرهای الکترونیکی
در عصر اطلاعات و متناسب با اهداف سند چشم‌انداز بیست‌ساله و با تلاش روزافزون دولت و تمامی آحاد جامعه برای شکل‌گیری جامعه اطلاعاتی و جامعه دانش پایه، به سمت کشوری حرکت می‌کنیم که در آن، مفهوم شهروندان به افرادی اطلاق می‌گردد که مسئولیت‌پذیر، پاسخگو و فعال، کمک‌دهنده و دارای نقشی مؤثر در فرآیند توسعه ملی بوده و منفعل، ساکن و مددجو نباشند. از این رو حصول اطمینان از کاربرد فناوری اطلاعات در همه ابعاد زندگی و سیستمهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی موجب تحولی بزرگ در شیوه زندگی، کار و فعالیت آنها و از حقوق اساسی هر شهروندی به حساب می‌آید.
مطالعه ادامه مطلب به طور جد توصیه می کنم
نوشته شده توسط حامد عزیزخانی در دوشنبه 87/5/14 و ساعت 2:0 عصر | نظرات دیگران()
اصولا چهار مرحله برای اجرایی کردن الگوی شهر یا شهرداری الکترونیک توصیه می‌شود. در مرحله اول که مرحله پیدایش نامیده
( برگرفته شده از : 
ما ایرانی ها به انتقاد کردن معروف هستیم اما این بار این یک انتقاد نیست بلکه واقعیتی است انکار ناپذیر به یاد داریم 1379 پروژه ای به نام شهر الکترونیک کیش آغاز به کار کرد و اینک 1387 هیچ اتفاقی نیوفتاده در حالی شاهد این ماجرا هستیم که دبی نیز همان سال طرح شهر الکترونیک خود را به عرصه اجرا گذاشت و حال 2008 دبی یکی از غنی ترین شهرهای الکترونیک دنیا را صاحب است. 
مهمترین مزایاى ایجاد شهر مجازى صرفه جویى در هزینه هاى اقتصادى و رفاه بیشتر شهروندان است که با ایجاد ارتباط میان مصرف کننده و تولیدکننده به رشد اقتصادى کمک مى کند. «نداشتن سرویس اینترنت با معنا و مفهوم اصلى، عامل اساسى در به تأخیر افتادن سرویس هاى الکترونیک است و متأسفانه در ایران به اینترنت به عنوان سرویس پیشرفته نگاه نمى شود و در اجراى زندگى مردم رسوخ پیدا نکرده است در حالى که لزوم ایجاد شهرک هاى مجازى در کلان شهر تهران به دلیل ساختار غیر استاندارد آن ضرورى به نظر مى رسد، و از آنجایى که هنوز دولت الکترونیک محقق نشده است و همه کارها مستلزم داشتن رفت و آمد و ثبت روى کاغذ است، وجود اینگونه شهرهاى الکترونیکى رفت و آمدها را کاهش داده و هزینه ها را مى کاهد.» 
* تراکم (افزایش تراکم حمل و نقل برون شهری کشور، یکی از مشکلات جدی در راهها و بزرگراههای کشور است) 
حمل و نقل هوشمند یا 
حقوقی یا جزایی را در برگیرد، تفاوت می‌کند. تعیین اینکه آیا داده‌های الکترونیکی نقشی را در منازعه ایفا می‌کنند یا خیر؛ در این زمینه باید موارد ذیل بررسی شود. 
فضای سایبر (Cyberspace) عبارتی است که در دنیای اینترنت، رسانه و ارتباطات بسیار شنیده می‌شود. به نظر می رسد بکارگیری این اصطلاح در این زمینه و برای ارجاع به امور فنی به آن رنگ و بویی صرفا فنی و مکانیکی داده باشد. ملاحظه دقیق‌تر این اصطلاح نشان می‌دهد که این واقعیت، وجوه و جنبه های متنوعی از جمله خصلت های روانشناختی قابل توجه نیز دارد. در منابع موجود آمده است که: 
